mapy topograficzne
Encyklopedia PWN
obiegowa nazwa Topograficznej karty Królestwa Polskiego 1 : 26 000, zaprojektowanej i opracowywanej od 1822 przez Kwatermistrzostwo Generalne Wojska Polskiego (na podstawie zdjęć terenowych w skali 1 : 42 000), a po upadku powstania listopadowego dalej przez rosyjski Korpus Topografów Wojskowych (Polacy opracowali 27, Rosjanie 32 arkusze mapy).
zapisany cyfrowo model przestrzenny wykonywany na podstawie mapy topograficznej lub zdjęcia lotn. albo satelitarnego (fotografia lotnicza, satelitarne zdjęcia), przy użyciu odpowiednich programów komputerowych;
topograficzny stolik, stolik mierniczy,
podstawowy przyrząd geodezyjny używany dawniej do sporządzania map topograficznych bezpośrednio w terenie;
kartografia
dziedzina nauki i techniki obejmująca teorię oraz metody sporządzania i użytkowania map, a także atlasów, globusów, modeli plastycznych i innych;
[gr.],
proces poznawania przestrzeni geogr. na Ziemi.
